మాత్రాసమక స్తబకము
1. శుక్ల్జ్యోతిః ప్రకరైర్వ్యాప్తః సూక్ష్మోఽప్యన్తాన్ హరితాం హాసః ।
జిష్ణోః పత్న్యాస్తిమిరారాతిర్నిశ్శేషం మే హరతాన్మోహమ్ ॥ 376॥
2. శ‍ృణ్వత్కర్ణా సదయాలోకా లోకేన్ద్రస్య ప్రియనారీ సా ।
నిత్యాక్రోశైర్విరుదద్వాణీం పాయాదేతాం భరతక్షోణీమ్ ॥ 377॥
3. దేవేషు స్వః పరిదీప్యన్తీ భూతేష్విన్దౌ పరిఖేలన్తీ ।
శక్తిర్జిష్ణోర్ద్వపదాం సఙ్ఘే హన్తైతస్యాం భువి నిద్రాతి ॥ 378॥
4. నిద్రాణాయా అపి తే జ్యోతిర్గన్ధాదేతే ధరణీలోకే ।
మర్త్యాః కిఞ్చత్ప్రభవన్తీశే త్వం బుద్ధా చేత్కిము వక్త్వ్యమ్ ॥ 379॥
5. మేఘచ్ఛన్నోఽప్యరుణస్తేజో దద్యాదేవ ప్రమదే జిష్ణోః ।
అత్రస్థానాం భవతీగ్రన్థిచ్ఛన్నాప్యేవం కురుతే ప్రజ్ఞామ్ ॥ 380॥
6. ధ్యాయామో యత్కథయామో యత్పశ్యామో యచ్ఛృణుమో యచ్చ ।
జీవామో వా తదిదం సర్వం నిద్రాణాయా అపి తే భాసా ॥ 381॥
7. నాడీబన్ధాదభిమానాచ్చ చ్ఛన్నా మాతర్భవతీ దేహే ।
ఏకాపాయాదితరో నశ్యేత్తస్మాద్ద్వేధా తపసః పన్థాః ॥ 382॥
8. చిత్తం యస్య స్వజనిస్థానే ప్రజ్ఞా బాహ్యా న భవేద్యస్య ।
ఆధత్సే త్వం భువనాధీశే బుద్ధా క్రీడాం హృదయే తస్య ॥ 383॥
9. వాణీ యస్య స్వజనిస్థానే దూరే కృత్వా మనసా సఙ్గమ్ ।
మాతస్తత్ర ప్రతిబుద్ధా త్వం శ్లోకైర్లోకం కురుషే బుద్ధమ్ ॥ 384॥
10. హిత్వా దృశ్యాన్యతిసూక్ష్మాయాం చక్షుర్యస్య స్వమహో వృత్తౌ ।
విశ్వాఽలిప్తా జగతాం మాతర్జాగ్రత్యస్మిన్నచలా భాసి ॥ 385॥
11. శ‍ృణ్వన్ కర్ణో దయితే జిష్ణోరన్తః శబ్దం ధ్రియతే యస్య ।
బుద్ధా భూత్వా వియతా సాధోరేకీభావం కురుషే తస్య ॥ 386॥
12. యాతాయాతం సతతం పశ్యేద్యః ప్రాణస్య ప్రయతో మర్త్యః ।
విశ్వస్యేష్టాం తనుషే క్రీడాం తస్మిన్ బుద్ధా తరుణీన్ద్రస్య ॥ 387॥
13. స్వాన్తం యస్య ప్రభవేత్కార్యేష్వమ్బైతస్మిన్నయి నిద్రాసి ।
ఆత్మా యస్య ప్రభవేత్కార్యేష్వమ్బైతస్మిన్నయి జాగర్షి ॥ 388॥
14. యస్యాఽహన్తా భవతి స్వాన్తే తస్య స్వాన్తం ప్రభవేత్కర్తుమ్ ।
యస్యాఽహన్తా భవతి స్వాత్మన్యాత్మా తస్య ప్రభవేత్కర్తుమ్ ॥ 389॥
15. స్వాన్తం యస్య ప్రభవేత్కర్తుం తత్కర్మాల్పం భవతి వ్యష్టేః ।
ఆత్మా యస్య ప్రభవేత్కర్తుం తచ్ఛ్లాధ్యం తే బలజిత్కాన్తే ॥ 390॥
16. ఏతత్స్వాన్తం హృదయాజ్జాతం శీర్షే వాసం పృథగాధాయ ।
హార్దాహన్తాం స్వయమాక్రమ్య భ్రాన్తానస్మాన్ కురుతే మాతః ॥ 391॥
17. అస్మాకం భోః కురుతే బాధామస్మజ్యోతిర్జనని ప్రాప్య ।
స్వాన్తే నైతత్కృతమన్యాయ్యం కాన్తే జిష్ణోః శ‍ృణు రాజ్ఞి త్వమ్ ॥ 392॥
18. స్వాన్తే తేజో హృదయాదాయాచ్చన్ద్రే తేజో దినభర్తుర్వా ।
ఆశ్రాన్తం యో మనుతే ధీరస్తస్య స్వాన్తం హృది లీనం స్యాత్ ॥ 393॥
19. మూలాన్వేషిస్ఫురదావృత్తం నీచైరాయాత్కబలీకృత్య ।
జానన్త్యేకా హృదయస్థానే యుఞ్జానానాం జ్వలసీశానే ॥ 394॥
20. శీర్షే చన్ద్రో హృదయే భానుర్నేత్రో విద్యుత్కులకుణ్డేఽగ్నిః ।
సమ్పద్యన్తే మహసాఽశైస్తే జిష్ణోః కాన్తే సుతరాం శస్తే ॥ 395॥
21. మన్వానాం త్వాం శిరసి స్థానే పశ్యన్తీం వా నయనస్థానే ।
చేతన్తీం వా హృదయస్థానే రాజన్తీం వా జ్వలనస్థానే ॥ 396॥
22. యో నా ధ్యాయేజ్జగతాం మాతః కశ్చిచ్ఛ్రేయానవనౌ నాఽతః ।
పూతం వన్ద్యం చరణం తస్య శ్రేష్ఠం వర్ణ్యం చరితం తస్య ॥ 397॥
23. దోగ్ధ్రీం మాయాం రసనాం వా యో మన్త్రం మాతర్జపతి ప్రాజ్ఞః ।
సోఽయం పాత్రం కరుణాయాస్తే సర్వం కామ్యం లభతే హస్తే ॥ 398॥
24. ఛిన్నాం భిన్నాం సుతరాం సన్నామన్నాభావాదభితః ఖిన్నామ్ ।
ఏతాం పాతుం భరతక్షోణీం జాయే జిష్ణోః కురు మాం శక్తమ్ ॥ 399॥
25. క్లృప్తైః సమ్యగ్బృహతీఛన్దస్యేతైర్మాత్రసమకైర్వృత్తైః ।
కర్ణాధ్వానం ప్రవిశద్భిస్సా పౌలోమ్యమ్బాపరితృప్తాస్తు ॥ 400॥