కావున మానసమందున
నావానిగ నిన్ను నిలిపి నగజానాథా!
దేవా! నినుఁ బూజించెద .
భావనలో నిలువుమయ్య భవహారి! శివా! ॥॥08
అక్షతలను పూజింపగ
నక్షయ సంపదలనిచ్చి యండగ నిలుమా
అక్షముడైనను నీకృప
దక్షుండగు ధరణిలోన ధరచాప! శివా! । 19 ॥
శంకర! నీవే చెప్పితి
శంకల బాయంగ మాకు చాలా సుళువుల్
శంకాలవాల చిత్తము
నంకితమతి నంబుజముగ నర్పింతు శివా! ॥ 20
ధూపమునంబరకేశా!
ఏపగిదిని నీకు నేను యిచ్చెదనయ్యా
నాపాలి కల్పభూజమ!
దీపముతో గొనుము దాని దివిజేశ! శివా! ॥ 21 ॥
సాజ్యమ్మగు నైవేద్యము
భోజ్యము గావించినాడ భోక్తవు నీవే
పూజ్యా! గొనుమాదరమున
త్యాజ్యమ్ముగ తలవకుండ దయఁగొనుము శివా! ॥22॥
ఏలా లవంగచూర్ణము
మేలగు కప్పురముతోడ మిళితముఁ దీనిన్
చాలా తములపుటాకుల
వీలుగ చుట్టితిని గొనుము విడెమిదియ శివా!॥23
‘యోకపాం పుష్పం’ బంచును
దీపంబారతిగ నిడెద దీవింపుమయా!
పాపంబులు వైదొలగగ
నేపారెడి మంత్రపుష్ప మిదియేను శివా! ॥ 24 ॥
నీ దేహము దిశలన్నిటిఁ
దా దాటియు నిండియుండఁ దరమా నాకున్
ప్రాదక్షిణ్యపు నతులను
ఈ దాసుడు చేయుటెట్టు లీశాన! శివా! ॥25 ॥
వేలకొలఁది యపరాధము
లేలాగున బాపుకొందు నీశా! నీవే
నాలాటివారి దిక్కయి
లీలల మరిచేసి పాప లెమ్మోయి శివా! ॥ 26 ।
ఉపవాసము జాగరణము
జపహెూమములేవిఁజేయఁ జాలను బేలన్
నెపమెన్నక నాచేతల
తవములుగా దలఁవుమయ్య దయతోడ శివా! ॥27 ॥